Pemilikan Bosnia-Herzegovina oleh Austria-Hungary
Kawasan Balkan |
Kerajaan Uthmaniyah menjadi semakin lemah
apabila Rusia menyatakan perang ke atas Turki pada 16 April 1877. Lanjutan
daripada perang yang berlaku, satu persidangan perdamaian dilakukan
dengan kuasa-kuasa besar di San Stefano pada 3 Mac 1878. Perjanjian San
Stefano merupakan kesepakatan yang ditandatangani pihak Rusia dan kerajaan
Uthmaniyah dengan tujuan mengakhiri peperangan yang berlaku dan telah
berlangsung sejak 1877. Namun, British berkeras untuk menyemak semula
perjanjian San Stefano bagi melindungi daulah Uthmaniyah dan telah mencapai kata
sepakat untuk berjumpa di Berlin bagi membincangkan hal tersebut.
Perjanjian Berlin yang telah
ditandatangani pada 13 Julai 1878 telah menyebabkan kerajaan Uthmaniyah
kehilangan kebanyakan daerah kekuasaannya dan populasinya yang sesetengahnya
terdiri daripada umat Islam. Hal ini kerana menurut pensyaratan dalam
perjanjian Berlin, sebahagian daerah Bulgaria merdeka, begitu juga seluruh
Montenegro, Serbia dan Rumania. Bosnia-Herzegovina juga terpaksa diserahkan
secara sementara oleh kerajaan Uthmaniyah kepada Austria-Hungary. Pemberontakan
yang berlaku di Bosnia-Herzegovina pada tahun 1875 hingga 1878 telah
menyebabkan Austria-Hungary diberi mandat oleh kuasa-kuasa besar melalui
perjanjian Berlin secara sementara sehingga keamanan dapat dipulihkan semula di
negara tersebut. Namun, selepas mentadbir Bosnia-Herzegovina selama 30
tahun, Austria-Hungary telah mengisytiharkan Bosnia-Herzegovina merupakan
sebahagian daripada empayarnya yang kekal pada tahun 1908.
Tindakan Austria-Hungary dengan
mengisytiharkan Bosnia-Herzegovina sebagai hak miliknya telah menyebabkan
masalah timbul dan mendapat reaksi daripada kuasa besar yang lain termasuk
daulah Uthmaniyah. Semasa pengisytiharan tersebut dilakukan oleh Baron
Aehrenthal iaitu menteri luar Austria-Hungary, daulah Uthmaniyah baru sahaja
tamat revolusi Gerakan Turki Muda yang meletus pada Julai 1908. Gerakan
tersebut bertujuan menyusun semula sosial, ekonomi dan budaya hidup di
tengah-tengah zaman pemerintahan autokratik sultan Abdul Hamid II. Gerakan ini
juga ingin mengadakan pembaharuan organisasi pemerintahan dengan menentang
pemerintahan yang dipimpin oleh Sultan Abdul Hamid. Oleh yang demikian, keadaan
politik daulah Uthmaniyah masih dalam keadaan yang kucar-kacir dan bermasalah.
Tindak balas pertama yang dilakukan
oleh daulah Uthmaniyah semasa mendengar pengisytiharan Austria-Hungary bahawa
Bosnia-Herzegonina adalah hak miliknya ialah dengan mengumumkan bahawa tindakan
Austria tersebut tidak akan diiktiraf oleh daulah Uthmaniyah. Hal ini kerana
Perjanjian Berlin yang ditandatangani pada tahun 1878 hanya memberikan hak
sementara kepada Austria-Hungary untuk memerintah Bosnia-Herzegovina kerana
Bosnia-Herzegovina masih sah di bawah hak milik daulah Uthmaniyah dan tindakan
Austria-Hungary ini juga dilabelkan sebagai mencabuli perjanjian yang telah
ditandatangani.
Tindakan Austria-Hungary juga
menyebabkan rakyat Turki berasa marah kerana Bosnia-Herzegovina merupakan
sebahagian daripada daulah Uthmaniyah. Pada tahun 1908, apabila
Bosnia-Herzegovina dirampas oleh Austia-Hungary, barangan-barangan daripada
Austia-Hungary telah diboikot, dan antara barangan yang diboikot termasuk topi
tarbus yang merupakan simbol utama daulah Uthmaniyah. Dengan itu, rakyat
telah melaksanakan mogok terhadap pengimportan dan penggunaan barang-barang
dari Austria-Hungary sebagai tanda protes. Hal ini secara tidak langsung
menyebabkan kerajaan Austria-Hungary mengalami kerugian. Kerajaan
Austria-Hungary telah mendesak kerajaan Uthmaniyah supaya menghentikan tindakan
memboikot barangan namun, permintaan kerajaan Austria-Hungary tidak mendapat
layanan, sebaliknya kerajaan Uthmaniyah memberi galakan dan sokongan kepada
rakyat supaya memboikot barangan kerajaan Austria-Hungary. Hal ini secara
langsung membuka peluang kepada kuasa besar yang lain menjadi pilihan barangan
menggantikan barangan kerajaan Austria-Hungary.
Pallavinci telah mencadangkan kepada Aehrenthal supaya
mengambil alih sebahagian daripada hutang Uthmaniyah, kerana tanpa pampasan
kewangan Uthmaniyah tidak akan bersedia untuk menghentikan boikot. Pada hujung Disember, Aehrenthal telah
bersetuju untuk menerima cadangan Pallavinci untuk menawarkan Uthmaniyah
sebanyak dua million Turki pound sebagai pampasan. Pada 12 Januari 1909, Kiamil
Pasha telah menerima memorendum Austia-Hungary yang antaranya menyatakan
tentang pengiktirafan Uthmaniyah terhadap pengambilan Bosnia-Herzegovina.
Daulah Uthmaniyah menerima memorendum daripada Austria-Hungary adalah kerana
keadaan kewangan dan masalah politik dalaman dan luaran yang buruk.
Comments
Post a Comment