Port Klang Free Zone: PKFZ

Institusi Mega Distribution Hub telah dibangunkan bagi melaksanakan projek pembangunan Zon Bebas Pelabuhan Klang atau lebih dikenali sebagai Port Klang Free Zone (PKFZ). Pada tahun 1990, Kerajaan telah memutuskan bagi menjadikan Pelabuhan Klang sebagai sebuah pusat muatan dan pengedaran serantau.  PKFZ dilaksanakan adalah untuk membangunkan Konsep Zon Bebas yang menggabungkan antara aktiviti Zon Perdagangan Bebas dan Zon Perindustrian Bebas dalam satu kawasan. Dengan penggabungan kedua-dua aktiviti ini, PKFZ dapat menawarkan pelbagai kemudahan dan perkhidmatan serta dapat menapung lebih banyak kargo termasuk menyelia kemudahan pembangunan International Processing Centre dan Entreport and Transhipment.

Bagi membangunkan projek PKFZ ini, sebidang tanah di Pulau Indah, Pelabuhan Klang, yang terletak bersebelahan dengan Pelabuhan Barat (Westport) telah dikenalpasti, iaitu Lot 67894, Mukim Klang, Daerah Klang; luas 4,044,000 meter persegi atau 404.44 hektar (1,000 ekar); kategori pertanian; syarat nyata untuk tanaman kelapa sawit; keadaan tanah rendah, berlumpur dan berair; milik Koperasi Pembangunan Pulau Lumut Berhad – ½ bhg dan Kuala Dimensi Sdn. Bhd – 1/2 bahagian.

Pembangunan bagi projek PKFZ yang berdekatan dengan Pelabuhan Barat, telah digubal berpandukan kepada Jebel Ali Free Zone International (JAFZA) di Dubai yang tersohor sebagai sebuah zon bebas yang berjaya dan berkembang pesat di peringkat antarabangsa dijangka akan dibuka kepada pelabur pada Jun 2006, lebih awal daripada yang dijangkakan. JAFZA mempunyai 20 tahun pengalaman di pelabuhan dan pengurusan dalam zon bebas dan banyak membantu kerajaan dalam membangunkan zon bebas di Morocco dan Djibouti. Terdapat 50 syarikat beroperasi dari JAFZA selepas lima tahun beroperasi tetapi angka melonjak kepada 5,000 syarikat dari 120 negara dalam masa 20 tahun. Hal ini secara langsung membuatkan Malaysia memilih JAFZA sebagai perunding bagi projek PKFZ yang bakal dijalankan. Berikutan kepada kejayaan ini, dia mengatakan bahawa JAFZA akan menggunakan teknik dan rangkaian pemasaran yang sama untuk menarik pelabur ke PKFZ.

Oleh itu, JAFZA, pereka dan pengurus PKFZ, berunding secara aktif bersama dengan 33 syarikat dari seluruh dunia.  Oleh itu, pengkaji akan memperjelaskan perkembangan, kepentingan dan isu-isu yang berkaitan dengan PKFZ terutamanya isu scandal dan rasuah PKFZ.

PERKEMBANGAN PORT KLANG FREE ZONE (PKFZ)

Satu Perjanjian Persafahaman telah dipersetujui dan ditandatangani antara pihak LPK dan JAFZA pada 27 Jun 2001.  Perjanjian yang ditandatangani ini merupakan perjanjian Consultation Agreement dan Management Agreement. Dalam perjanjian Consultation Agreement, perjanjian ini memerlukan pihak LPK membayar consultation fees kepada JAFZA yang berjumlah RM 994,438. Hal ini secara langsung memerlukan JAFZA menyediakan dan mengemukakan Laporan Pelan Induk dan Strategi Pemasaran kepada pihak LPK.  Bagi perjanjian Management Agreement pula, JAFZA akan menerima sebanyak RM 46.74 juta. Pihak JAFZA perlu memastikan bahawa pihaknya dapat membekalkan perkhidmatan yang merangkumi aspek pemasaran promosi, teknikal, dan operasi serta pengurusan dan pentadbiran.  Selain itu, mereka juga perlu menyediakan rancangan tahunan untuk PKFZ Sdn. Berhad yang merangkumi prospek seperti bajet tahunan, aliran tunai tahunan dan cadangan keperluan kakitangan.

JAFZA juga akan bertanggungjawab menguruskan PKFZ, akan menawarkan servis dan kemudahan di dalam PKFZ, jualan, pemasaran dan operasi. JAFZA juga akan membantu dalam merekrut dan melatih kakitangan PKFZ dan menawarkan servis kepada pelanggan. Bagi JAFZA, hubungannya dengan Pelabuhan Klang adalah sejajar dengan rancangannya bagi mewujudkan rangkaian pengurusan zon bebas dunia dari ibu pejabatnya di Dubai. Mereka telah mula mempromosikan PKFZ di beberapa negara. Pautan dagangan di PKFZ akan merangkaikan kepada 120 negara dan menyambungkan kepada 500 pelabuhan di seluruh dunia melalui laluan dagangan utama.

Pihak JAFZA juga mencadangkan kepada PKFZ agar projek ini dilaksanakan dalam tiga peringkat. Dalam peringkat yang pertama, (Kickoff and Outreach) dirancang akan dilaksanakan antara Jun 2004 hingga Jun 2005 yang mengandungi “Infrastructure and Initial Phase Development, Legal and Regulatory Framework Implementation dan Securing of Initial Working Capital Requirement”. Bagi peringkat yang kedua pula, (Building Brand) pula akan dilaksanakan dalam tempoh 2005 hingga 2006. Ianya mengandungi “establishment of tenant services, ongoing sales and marketing dan expansion of PKFZ linkages”.  Bagi peringkat yang ketiga pula, (Full Growth) akan dilaksanakan dari tahun 2007. Peringkat ini akan memastikan “PKFZ reaching its steady state allowing economies of scale to kick in and foundations of Stage 1 to be leveraged for an expansion of services and market”.

Namun, perkhidmatan JAFZA sebagai perunding kepada LPK telah tamat pada 18 Julai 2007 dan perkara secara tidak langsung menyebabkan JAFZA secara mutlak keluar daripada menguruskan projek ini.  Hal ini kerana berlaku perbezaan pendapat yang ketara antara mereka mengenai cara pengurusan PKFZ. JAFZA melihat perkara ini bukan sebagai kesalahan PKA mahupun individu yang lain, tetapi politik di Malaysia dan persekitaran perniagaan yang tidak dapat menyokong kepada perubahan segera dan rancangan inovatif.  Mengikut kepada perjanjian Management Agreement yang telah ditandatangani, perjanjian tersebut telah memberi kuasa penuh kepada JAFZA untuk mengawal pengoperasian PKFZ termasuk harian dan pemasaran. Namun, berlaku campur tangan apabila pihak LPK mula melantik syarikat PKFZ Sdn. Berhad bagi menguruskan kepentingan dalam projek PKFZ. Syarikat PKFZ Sdn. Berhad dipengerusikan oleh Datin Paduka O.C. Phang (Pengurus Besar LPK) dan dianggotai oleh wakil-wakil daripada MIDA, Kementerian Kewangan, Federation of Malaysian Manufacturers (FMM) / The Chartered Institute of Marketing Malaysia (MACIM), Malaysian International Chamber of Commerce and Industry (MICCI), Westports dan Kerajaan Negeri Selangor.

Pembelian tanah

Pemerolehan tanah bagi projek pembangunan yang melibatkan Kerajaan Persekutuan boleh diperolehi melalui empat kaedah iaitu pemberimilikan, perizaban, pembelian terus dengan tuan tanah berasaskan prinsip willing buyer willing seller, dan pengambilan dengan menggunakan kuatkuasa APT 1960 (Akta Pengambilan Tanah).  Dalam pemerolehan tanah bagi projek PKFZ, kaedah yang diputuskan diperingkat awal adalah melalui kaedah pengambilan tanah. Kerajaan Persekutuan berpandangan Kementerian Pengangkutan patut memohon untuk mengambil alih tanah tersebut mengikut subseksyen 3(1)(a) APT 1960 bagi tujuan awam dan seterusnya tanah tersebut didaftarkan atas nama Pesuruhjaya Tanah Persekutuan (PTP) yang kemudiannya dipajak kepada LPK untuk tujuan pembangunan dengan alasan bahawa tanah yang diambil akan kekal menjadi milik PTP berdasarkan peruntukan Perkara 83(5) Perlembagaan Persekutuan. Pendapat ini disokong oleh Penasihat Undang-Undang Negeri Selangor yang menyatakan pengambilan tanah di bawah subseksyen 3(1)(b) APT 1960v.

Pemberian milikan tanah seluas ekar kepada Koperasi Pembangunan Pulau Lumut adalah dengan tujuan pertanian. Tujuan untuk pertanian dan tanah itu perlu dibahagi kepada setiap ahli Koperasi supaya usaha pertanian tersebut dapat dijalankan. Namun, pada masa kini, kawasan tersebut bukan kawasan pertanian.  Usaha yang dilakukan oleh Lembaga Pelabuhan Klang adalah bertujuan bagi memiliki perusahaan yang meletakkan pengilang-pengilang dalam tempat perdagangan zon bebas. Hal ini adalah supaya pengusaha-pengusaha boleh membuat barangan-barangan dengan tidak tertakluk kepada cukai Kerajaan Persekutuan di kawasan perdagangan tersebut. Perkara ini secara langsung menyebabkan kawasan tersebut dipanggil Free Trade Zone dan supaya urusan niaga dengan perdagangan antarabangsa dapat dilakukan dengan lebih mudah dan efektif.  

Seterusnya, Syarikat Dimensi menjalankan urus niaga bersama dengan Koperasi Kemajuan Pulau Lumut. Kerajaan Negeri Selangor juga terlibat dalam usaha tersebut kerana proses tersebut membenarkan penggunaan tanah daripada pertanian kepada komersial dan perlu mendapatkan kelulusan daripada Kerajaan Negeri Selangor. Apabila tanah tersebut diproses untuk menjadikan tanah tersebut bukan sebagai tanah pertanian tetapi sebagai tanah komersial iaitu bangunan-bangunan dan tanah itu disediakan untuk pembangunan hartanah.

Isu pemerolehan tanah bagi melaksanakan projek ini telah tertunggak selama beberapa tahun kerana terdapat perbezaan pandangan antara Kerajaan khususnya Kementerian Kewangan dan Peguam Negara dengan LPK dan KDSB. Kementerian Kewangan dan Peguam Negara berpandangan bahawa tanah itu sepatutnya diperolehi secara pengambilan balik di bawah Akta Pengambilan Tanah 1960 manakala pihak LPK dan KDSB ingin tanah ini diperolehi secara pembelian.  Selain daripada itu, terdapat juga perbezaan pandangan antara Kerajaan Persekutuan dengan Kerajaan Negeri Selangor berhubung kaedah pengambilan tanah di bawah Akta Pengambilan Tanah, 1960 (APT 1960).  Kerajaan Persekutuan berpandangan bahawa Kementerian Pengangkutan patut memohon untuk mengambil alih tanah tersebut di bawah Seksyen 3 (1)(a) APT, 1960 bagi tujuan awam dan seterusnya tanah tersebut didaftarkan atas nama Pesuruhjaya Tanah Persekutuan yang kemudiannya dipajak kepada LPK untuk tujuan pembangunan.

    Walau bagaimanapun, Kerajaan Negeri Selangor berpandangan tanah tersebut sepatutnya diambil alih di bawah Seksyen 3 (1) (b) APT 1960 dengan alasan bahawa projek ini bukan projek kegunaan awam secara langsung. Tanah ini juga akan dimajukan secara komersial dan tidak dinikmati secara terus oleh orang ramai. Disebabkan itu, Kerajaan Negeri Selangor telah menganugerahkan tanah pertanian seluas 404.4 hektar (lebih kurang 1,000 ekar) di Pulau Indah kepada Koperasi Pembangunan Pulau Lumut Berhad (KPPLB) pada Februari 1991.  KPPLB juga telah menjual lebih kurang 500 ekar daripadanya dengan jumlah sebanyak RM31 juta kepada Kuala Dimensi Sdn. Bhd. (KDSB) pada bulan Oktober 1994. KPPLB kemudiannya telah bersetuju untuk menjual baki tanah seluas 500 ekar lagi kepada KDSB dengan harga RM65 juta di mana RM7 juta telah dibayar oleh KDSB. Dengan itu, harga purata 1,000 ekar tanah yang dibeli oleh KDSB daripada KPPLB adalah RM2.20 sekaki persegi.

Penilaian telah dibuat sebanyak 4 kali oleh Jabatan Penilaian dan Perkhidmatan Harta (JPPH) terhadap tanah bagi projek ini berdasarkan kepada permohonan daripada pihak LPK dan Kementerian Pengangkutan. Berlaku beberapa kali penilaian dan penilaian yang ketiga telah dikeluarkan pada 29 September 2000.  Penilaian telah dilakukan berasaskan kepada special Value. JPPH mencadangkan harga RM21.00 sekaki persegi jika bayaran dibuat oleh LPK secara tunai dan RM25.00 sekaki persegi jika bayaran dibuat secara tertunda. Penilaian special value adalah berdasarkan kepada terma dan syarat bahawa KDSB akan menyediakan infrastruktur yang terdiri daripada perparitan, jalan masuk utama, jambatan, menambun tanah, memberi sumbangan.  Selain itu, Kaedah “Discounted Cash Flow” (DCF) yang memerlukan bayaran pendahuluan tahun pertama sebanyak 5%, kadar kupon 6.0% (faedah),  dan tempoh bayaran balik selama 15 tahun.

Pada 12 Jun 2001, Ketua Setiausaha Perbendaharaan, Tan Sri Samsudin Hitam memaklumkan secara bertulis kepada Dato’ Zaharah Shaari, Ketua Setiausaha Kementerian Pengangkutan keputusan YAB Menteri Kewangan bahawa Kementerian Pengangkutan dan LPK hendaklah melaksanakan sendiri projek PKFZ, dan tanah yang diambil di bawah Akta Pengambilan Tanah 1960 dan dibiayai melalui peruntukan Kementerian Pengangkutan dan kemudian disewa pajak kepada LPK untuk dibangunkan.

Penilaian kali keempat telah dibuat  atas permintaan Kementerian Pengangkutan JPPH terhadap tanah seluas 1,000 ekar yang ditawarkan oleh KDSB. Nilaian ini dibuat bagi tujuan membayar pampasan kepada pemilik tanah sekiranya Kerajaan bercadang untuk mengambil balik tanah bagi melaksanakan projek PKFZ. Berdasarkan surat daripada Timbalan Ketua Pengarah JPPH kepada Ketua Setiausaha Perbendaharaan bertarikh 1 Ogos 2001, harga tanah bagi maksud pampasan (sekiranya tanah diambil balik melalui Akta Pengambilan Tanah 1960), adalah RM10.16 sekaki persegi iaitu berjumlah RM442.13 juta.  Asas penetapan harga tanah tersebut adalah berdasarkan nilai pasaran terbuka, keseluruhan tanah diambil balik, 500 ekar tanah ditambun dan bakinya tanah paya, Jalan masuk utama ke lot berkenaan belum dibina, tanah pajakan dengan baki 92 tahun dan kaedah perbandingan akan digunakan.

Perbincangan antara Menteri Pengangkutan dengan ahli Lembaga Pengarah KPPLB dan wakil Kementerian Kewangan telah diadakan pada 30 Januari 2002.  Di dalam mesyuarat tersebut, wakil Kementerian Kewangan, Tuan Hj Abdul Rahim Mokti memaklumkan pandangan daripada Kementerian Kewangan bahawa tanah bagi projek PKFZ diperolehi secara pengambilan balik tanah (acquisition) oleh Kerajaan Persekutuan secara berasingan daripada pembangunan infrastruktur supaya ianya lebih telus. Pengambilan tanah berasaskan nilaian JPPH pada nilai RM10.16 sekaki persegi.

KDSB boleh dipertimbangkan untuk membangunkan tanah. Kos projek ditanggung sepenuhnya oleh Kerajaan.  Satu memorandum telah dibentangkan oleh Kementerian Kewangan dalam Mesyuarat Jemaah Menteri yang mencadangkan supaya tanah untuk projek PKFZ diperolehi secara pengambilan balik di bawah Akta Pengambilan Tanah, 1960 dan tidak dibeli. Ini disebabkan tanah tersebut mengandungi 8 gadaian dan 5 caveat persendirian yang mana sekiranya tanah tersebut dipindah milik ia akan menjadi bebanan kepada Kerajaan kerana segala kepentingan terhadap gadaian atau cagaran di atas tanah tersebut akan beralih dan risiko terhadapnya akan ditanggung Kerajaan. KDSB juga telah menjual 5 bahagian daripada tanah tersebut dengan keluasan 100 ekar. Oleh itu KDSB tidak boleh menjual tanah tersebut sebagai satu lot besar.

Pada 6 November 2002, Kerajaan bersetuju supaya tanah bagi projek ini dibeli secara willing buyer willing seller dan harga tanah dibeli pada kadar RM25 sekaki persegi berdasarkan special value dan discounted cash flow serta bayaran balik harga tanah dibuat secara tertunda selama 15 tahun.  Pada hari yang sama (6 November 2002), dengan kelulusan diberi oleh Kerajaan, Pengurus Besar LPK telah menghantar surat tawaran kepada KDSB untuk membeli tanah 1000 ekar pada kadar RM25 sekaki persegi dengan harga RM1.088 bilion.  Seterusnya, pada 12 November 2002, beliau telah menandatangani Perjanjian Jual Dan Beli Tanah dengan KDSB. Perjanjian tersebut menetapkan bahawa harga tanah adalah RM1.088 bilion pada kadar RM25 sekaki persegi, Kadar faedah adalah 7.5% setahun dan ini menjadikan kos keseluruhan pembelian tanah berjumlah RM1.81 bilion, faedah dikecualikan bagi tahun pertama dan kedua, pembayaran tertangguh selama 15 tahun, pendahuluan sebanyak 10%. Dan moratorium selama 4 tahun.

Pemilihan KDSB sebagai pemaju

Kuala Dimensi Sdn. Berhad (KDSB) telah dipilih sebagai kontraktor dan perunding oleh Pengurus Besar LPK. Namun, arahan Perbendaharaan dan Pekeliling adalah tertakluk kepada peraturan perolehan Kerajaan. Kontraktor pembinaan dan perunding dilantik berikutan dengan Kementerian Kewangan menetapkan kontrak kerja pembangunan dibuat secara tender terbuka dan kos pembangunan projek PKFZ pula dibiayai melalui terbitan bon jangka panjang dengan jaminan Kerajaan Pada bulan Jun 2001. KDSB telah dilantik sebagai kontraktor oleh LPK bagi projek pembangunan PKFZ melalui rundingan secara terus. Perjanjian Jual Dan Beli Tanah yang ditandatangani antara LPK dan KDSB pada bulan November 200 juga mensyaratkan bahawa KDSB dilantik sebagai kontraktor pembangunan PKFZ walaupun kelulusan daripada Kementerian Kewangan tidak diperolehi untuk dikecualikan daripada proses tender.  Pelantikannya juga sebagai pemaju bagi melaksanakan projek ini secara keseluruhannya juga tidak dimaklumkan kepada Kerajaan terlebih dahulu.

Perlantikan juru ukur.

BE Sdn. Berhad telah dicadangkan oleh pihak LPK sebagai perunding ukur bahan bagi projek PKFZ dengan mengemukakan cadangan kepada Kementerian Kewangan. Namun Kementerian Kewangan telah pun meluluskan tiga firma perunding yang lain iaitu juru ukur Bahan H&A.  Disebabkan kos projek yang tinggi dan memerlukan ramai tenaga professional, ASA-CM Juruukur Bahan Sdn. Berhad dan RK Partnership telah dilantik untuk kerjasama. LPK juga telah mengemukakan rayuan melalui Kementerian Pengangkutan supaya firma Perunding BE Sdn. Berhad turut dilantik sebagai perunding ukur bahan dan rayuan tersebut diterima.

Konsortium QS4 merupakan nama bagi kesemua firma perunding yang bergabung. Kos bayaran bagi perlantikan juru ukur memakan belanja sebanyak RM4.64 juta dan perunding BE Sdn. Berhad bertindak sebagai wakil perunding. Tempoh perkhidmatan mereka adalah selama 36 bulan mulai bulan November 2004 hingga Oktober.  Antara bidang tugas yang perlu dijalankan adalah seperti menyedia dan menyiapkan semua dokumen kontrak yang berkaitan, menyedia dan menyiapkan semua dokumen kontrak yang berkaitan, melaksanakan perkhidmatan ukur bahan, dan banyak lagi.

Tugas Kerajaan Negeri Selangor

PKFZ merupakan sebuah anak syarikat LPK seperti yang sedia maklum, LPK pula merupakan sebuah institusi Kerajaan Persekutuan dan dikawal selia oleh Kementerian Pengangkutan. Peranan negeri Selangor adalah cuba untuk membantu dan mengemaskini urusan tanah yang merupakan kuasa Kerajaan Negeri. Selain itu, peranannya juga adalah menghadiri dan membincangkan tentang keputusan-keputusan yang dibuat oleh LPK.

Kerajaan Negeri ada memberikan tanah kepada  Koperasi Pembangunan Pulau Lumut. Ahli Lembaga Pengarah pada masa tersebut terdiri daripada, iaitu Tuan Haji Onn Ismail, Pengerusi sekarang Tan Sri Haji Onn Ismail, Yang Berhormat Dato Haji Abdul Rahman bin Palil, Tuan Haji Raslan Ahya, Encik Hashim bin Sibilik, Encik Hailani bin Mustafa, Tuan Haji Main bin Sulaiman, Encik Salik bin Yusuf, Encik Churiki bin Atim, Encik Rahim bin Salleh.  Mereka merupakan Ahli-Ahli Lembaga Pengarah yang memberikan tanah seluas 1 ribu ekar kepada Kemajuan Koperasi Pulau Lumut. Apabila keputusan itu dibuat, Mesyuarat Kerajaan Negeri ke-11/92 yang bersidang pada 8 Januari tahun 1990 telah meluluskan pemberi milikan tanah sebanyak 404 hektar lebih kurang 1 ribu ekar kepada Koperasi Pembangunan Pulau Lumut dan pentadbiran tidak dapat mengenal pasti tentang tujuan tanah tersebut dijual kepada Syarikat Dimensi. Bagaimanapun, syarikat tanah tersebut dalam milikan PKFZ.

Pembiayaan projek melalui bon.

Melalui perjanjian pembangunan yang ditandatangani, KDSB akan mendahulukan kos pembangunan projek dan LPK pula akan membayar secara tertunda mengikut jadual pembayaran yang dipersetujui. Bagi membiayai kos pembangunan tersebut, KDSB telah mengaturkan penerbitan Sekuriti Hutang Persendirian (PDS) kepada pelabur secara jemputan.  Sebanyak 4 siri Sekuriti Hutang Persendirian berjumlah RM3.685 bilion telah dikeluarkan bagi membiayai kos pembangunan projek PKFZ. Jenis Sekuriti Hutang Persendirian yang dikeluarkan adalah Bon Kadar Tetap dan Commercial Paper/Medium Term Notes.

Malaysian Rating Corporation Berhad (MARC), dua Menteri Pengangkutan telah mengeluarkan 4 surat sokongan bagi mendapatkan penarafan yang baik. Surat-surat sokongan itu dianggap sebagai satu jaminan oleh Kerajaan bahawa LPK akan berada dalam keadaan yang boleh memenuhi obligasinya di bawah perjanjian jual beli tanah dan juga perjanjian pembangunan. Oleh itu, MARC telah memberi penarafan “AAA” terhadap penerbitan bon berkenaan. Namun, pihak LPK tidak memaklumkan kepada MARC kedudukan sebenar kewangannya yang ketika itu tidak mempunyai sumber yang mencukupi untuk memenuhi obligasinya. 

Selain daripada surat sokongan, Datin Paduka O.C. Phang, Pengurus Besar LPK telah mengeluarkan 3 Letter of Undertaking kepada pemegang amanah PDS iaitu OSK Securities Berhad. Surat yang pertama bertarikh 2 Jun 2004 telah menjanjikan bahawa LPK akan memohon peruntukan daripada Kerajaan untuk membiayai projek PKFZ.  Manakala suratnya bertarikh 9 Disember 2005 dan bertarikh pada 28 April 2006, menyatakan bahawa LPK akan memohon peruntukan daripada Kerajaan bagi membiayai pembangunan tambahan projek PKFZ dan akan mengeluarkan arahan kepada bank untuk meremit dana daripada Special Reserve Account atau Special Code of Account yang diselenggarakan oleh LPK kepada KDSB.

Kos pembangunan yang dibiayai melalui terbitan bon jangka panjang oleh LPK dengan jaminan Kerajaan pula memerlukan bon diterbit mengikut keperluan dan lebihan wang akan diguna untuk membayar balik bon lebih awal serta bayaran sewa pajakan tanah, wang terbitan bon  akan dikreditkan ke akaun khas dan Kerajaan sebagai joint signatory dan kos pembangunan perlu diteliti dengan terperinci dan keperluan ditetapkan. Kerja pembangunan juga akan dilaksanakan secara tender terbuka.

Pada 27 Jun 2007, Kerajaan juga telah memberi kelulusan berhubung dengan peningkatan kos projek PKFZ kepada RM4.63 billion dan jaminan kerajaan bagi penerbitan bon yang bernilai RM4.63 billion termasuk kupon oleh KDSB.  Kelulusan ini telah diberi disebabkan pengeluaran beberapa siri letter of support oleh Menteri Pengangkutan yang secara implicit merupakan jaminan daripada kerajaan dari segi undang-undang. LPK diberi pinjaman mudah sehingga RM4.63 billion untuk membiayai projek PKFZ. Kerajaan juga memutuskan supaya pegawai yang terlibat dalam perbuatan melanggar prosedur yang serius sehingga meletakkan kerajaan dalam keadaan serba salah wajar dikenakan tindakan.